Integracja sensoryczna to inaczej przetwarzanie bodźców działających na wszystkie zmysły. Układ nerwowy, który jest odpowiedzialny za odbiór wrażeń interpretuje je i organizuje w sposób, aby funkcjonowanie całego organizmu było maksymalnie efektywne.
Jakimi zmysłami posługuje się człowiek?
- Dotyk i czucie ciała
- Smak
- Węch
- Wzrok
- Słuch
Terapia Integracji Sensorycznej (SI) – dla kogo?
Terapia SI dedykowana jest dla wszystkich osób, u których można zaobserwować:
- trudności z integracją (lub brak) odruchów niemowlęcych (np. odruch moro, odruch szermierza, odruch ssania),
- wysoki poziom napięcia mięśniowego, ciągłe pobudzenie, nadruchliwość,
- obniżony poziom napięcia mięśniowego – brak stabilności, wiotkość.
- zbyt niski poziom aktywności – senność, brak energii do działania, ociężałość, niepewność ruchowa,
- obniżony poziom koordynacji wzrokowo-ruchowej,
- zaburzenia w obrębie wzorku i słuchu,
- trudności z utrzymywaniem równowagi, przekraczaniem osi środkowej ciała,
- opóźniony rozwój mowy,
- zaburzenia praksji – planowania motorycznego,
- szybka męczliwość, niechęć do podejmowania prostej, krótkiej aktywności fizycznej,
- nadwrażliwość lub niedowrażliwość na bodźce,
- zaburzenia motoryki małej – trudności w sprawnym posługiwaniu się palcami (nawlekanie koralików, chwyt pisarski, wodzenie palcem po śladzie, sprawne
- posługiwanie się materiałami plastycznymi),
- trudności z czytaniem, pisaniem i liczeniem,
- problemy emocjonalne (lęk, stres, chwiejność, niskie poczucie własnej wartości),
- niska jakość organizacji przestrzeni wokół siebie,
- problemy z koncentracją, uwagą, spostrzeganiem.
- trudności w relacjach społecznych.
Terapię SI można stosować w pracy z osobami z różnymi zaburzeniami rozwojowymi takimi jak: niepełnosprawność intelektualna, wzorkowa, słuchowa i ruchowa, całościowe zaburzenia rozwojowe (Autyzm i Zespół Aspergera, Mózgowe Porażenie Dziecięce, zespoły wad wrodzonych, dzieci z tzw. grupy ryzyka (np. wcześniaki). Terapia SI nie ma żadnych ograniczeń wiekowych – można ją stosować już od pierwszych miesięcy życia.
Terapia Integracji Sensorycznej poprawia funkcjonowanie człowieka w wielu różnych obszarach i aspektach:
- koordynuje integralność i współpracę zmysłu wzroku, słuchu, węchu, smaku i dotyku
- w zależności od potrzeb, wycisza lub wzmacnia zaburzone obszary sensoryczne
- utrzymuje plastyczność neuronalną, czyli zdolność mózgu do zmian i modyfikacji
- rozwija motorykę małą, dużą, orientację przestrzenną i zdolność do planowania ruchu
- wykształca prawidłowe wzorce ruchowe i stabilną postawę ciała
- kontroluje rozwój reakcji równoważnych i poziom napięcia mięśniowego
- integruje czynności odruchowe
- wspomaga umiejętność czytania, pisania, liczenia, koncentracji uwagi, kontroli emocjonalnej i samoakceptacji