Diagnoza w zakresie specyficznych trudności w uczeniu się, ma na celu wychwycenie ewentualnych dysfunkcji oraz dostosowanie metod edukacyjnych adekwatnych dla poszczególnych sfer. Diagnozę w kierunku dysleksji, dyskalkulii, dysgrafii czy dysortografii przeprowadza się w sytuacji, kiedy mimo prawidłowego rozwoju intelektualnego oraz stworzenia korzystnych warunków do nabywania umiejętności, działania nie przynoszą oczekiwanych efektów. Według zaleceń badania dokonuje się po 9 r.ż. natomiast wcześniej możliwe jest uzyskanie opinii o zagrożeniu dysleksją. Wcześniejsze wykrycie trudności pozwala na zapobieżenie pogłębianiu trudności oraz jest przesłanką do bardziej adekwatnej oceny pozostałych umiejętności szkolnych oraz w razie konieczności dostosowania warunków pracy.
Jak ocenić czy problem dotyczy twojego dziecka?
W pierwszym etapie edukacyjnym dzieci dopiero nabywają podstawowe umiejętności -jedne szybciej inne wolniej. Nie zawsze lekkie niedostatki względem grupy rówieśniczej są powodem do niepokoju – jednak warto być czujnym. Bardzo pomocnym jest kontakt z nauczycielem dziecka, który zwykle patrzeć powinien na rozwój dziecka holistycznie, jednak rodzic także jest osobą w pełni kompetentną. Wszelkie trudności, które cię niepokoją, jak: odwrócony zapis liter, przestawianie kolejności lub opuszczanie liter, duża ilość błędów mimo znajomości zasad pisowni, bardzo wolne nabywanie umiejętności czytania, zmiana szyku zdania, wolne tempo pracy i wiele innych, które często możemy odbierać jako niedbałość – mogą być przejawami specyficznych trudności w nauce.
Proces diagnozy
- Na początek rozmowa
- Niezbędnym jest pozyskanie szczegółowego wywiadu od rodzica. Podejmując decyzję o skorzystaniu z konsultacji, warto się trochę przygotować. Na miarę możliwości przygotuj listę rzeczy, które cię niepokoją – nie tylko w procesie edukacji. Ważne są informacje dotyczące rozwoju dziecka począwszy od poczęcia, przez okres prenatalny, po narodzinach oraz wszystkie etapy dziecięcego rozwoju.
- diagnoza psychologiczna
- diagnoza pedagogiczna
- obserwacja dziecka (podczas wykonywania powierzonych zadań)
- analiza dostarczonej dokumentacji medycznej oraz ewentualnych wcześniejszych diagnoz
- analiza wytworów pracy dziecka (np. szkolne zeszyty, karty pracy)
- analiza opinii o funkcjonowaniu dziecka od nauczyciela wychowawcy lub nauczyciela przedmiotowego
- sporządzenie pisemnej opinii dotyczącej wyników diagnozy wraz z zaleceniami dot. dalszego postępowania